വിരഹം

എരിയുമീ വേനലില്‍ ഒരു നേര്‍ത്ത
തെന്നലായ്നീയെന്നുമരികിലുണ്ടായിരുന്നൂ
മാമരം കോച്ചും തണുപ്പത്ത് നീയെന്നെ
കമ്പിളിയെന്ന പോല്‍പൊതിഞ്ഞിരുന്നൂ


ഒരോ ഋതുക്കളും വന്നു പോകുമ്പോഴും
നീയെന്നരികിലുണ്ടായിരുന്നൂ
നീ വാരി തന്നിടും ഓരോ ഉരുളയും
അമൃതെന്ന പോല്‍ ഞാന്‍ നുണഞ്ഞിരുന്നൂ


നിന്റെയും എന്റെയും ദു:ഖങ്ങളൊക്കെ നാം
ഒന്നുപോല്‍ പങ്കിട്ടെടുത്തിരുന്നു
തീരത്തെ പുല്‍കുന്ന തിരമാല പോലെ നാം
പിരിയാതിരിക്കാന്‍ ശ്രമിച്ചിരുന്നൂ

എന്തു വന്നാലും പിരിയില്ല നാമെന്നു
പലവട്ടം എന്‍ കാതില്‍ നീ ചൊല്ലിയില്ലെ
എന്നിട്ടുമെന്തേയീ വര്‍ഷക്കാലത്തു നീ
എങ്ങോ മറഞ്ഞതെന്‍ കൂട്ടുകാരാ......................